Roots in het Park Festival Stadspark Aarschot i.s.m.m. (21-07-2021) report & photo credits: Freddie info organisatie: Rootstown (Kurt De Bont) (i.s.m. Zomer van Aarschot) info band: Braca - Gutbucket - Michiel D'Haeze - David Ronaldo & The Dice - The Freeborn Borthers © Rootsville 2021 |
---|
Het Corona-virus beginnen we stilaan naar het vergeethoekje in onze plurale tantum te verdringen al zal het bij sommigen onder ons nog wel even blijven nazinderen. Wat bij ons op de vergrond begint te treden is onze cultuur-agenda waar we met z'n allen zo hebben naar getracht. In onze winkel zijn er al een paar festivals de revue gepasseerd zoals "Hookrock" en recentelijk ook "Duvel Blues".
Bij de clubconcerten is "Café Roosendael" in Sint-Katelijne-Waver in de spotlights komen te staan met tijdens de maand juli iedere vrijdagavond gratis concerten. Zo ook hebben die van "be-MINE Blues" hun afgelaste affiche positief omgebogen tot een resem clubconcerten in de "Muze" te Zolder en dat kunnen we enkel maar toejuichen. Ook de "Missy Sippy" te Gent, de terrasconcerten van "SR&BC" te Stekene, "Bar Eduard" te Hove, net als vele anderen beginnen toch al terug de rug te rechten en dat doet deugd.
Op 21 juli AKA onze Nationale feestdag staan er ook steeds her en der optredens gepland. Naast "Turnhout Royale" staat er dan ook steevast "Roots in het Park" op onze agenda. Die van Turnhout hebben het nog laten afweten en dus trok ik maar richting "Osschot" voor een portie folk, blues, rock en southern rock maar ook een portie soms ondefinieerbare Poolse rootsmuziek. Dit festival kadert in een nog veel ruimer project zoals "De zomer van Aarschot". Een resem festiviteiten die een apotheose krijgt op 15 augustus met de welbekende Sint-Rochusverlichting, een event waarbij de ganse stad opgelicht worden door duizenden theelichtjes, voor zover dit kan doorgaan.
Van een overdosis rootsmuziek kunnen we helaas nog niet spreken in deze Corona periode, komt daarbij nog als extra de waterellende waar een groot deel van ons land is in terecht gekomen en ons nog in spanning houdt. Diegene die het nu allemaal weer op de klimaatsverandering steken hoeven maar eens te googlen. Een stormvloed in 1014, 1042, 1134, 1322 met een overstroming voor zowat gans Vlaanderen, de stormvloed van 1375 en het gaat zo maar verder...Zelfs in 1976 dreven er auto's door de straten, remember Ruisbroek. In 1921 viel er dan helaas maar 420 mm water op een gans jaar. En ooit zal onze planeet helemaal verdwijnen maar dit alles heeft niets met de opwarming van de aarde te maken maar met de evolutie van de zon en de planeten rondom ons. Allemaal heel erg maar we moeten er mee leren leven zonder al te veel aan doemdenken te gaan doen en laat ons hopen dat er nog minstens een miljoen jaar op de teller staan. Laat ons dan maar genieten van de muziek die vandaag het park van Aarschot zal innemen, de slachtoffers van die waterbom van 2021 indachtig. C'est du vrai!
Op de affiche vandaag staan 5 muzikanten en/of bands en is er toch enigszins sprake van een zekere diversiteit. Maar het feestelijk muziekprogramma op deze feestdag werd nog voorafgegaan door de geplogenheden zoals een toespraak van Mevr. de burgemeester en enkele van haar notabelen. Tussendoor kregen we een interludium van het Jos Moons Trio dit met de vertolking van enkele cool jazz standards. Uiteindelijk moest ook dit trio plaats ruimen voor een ander muzikaal intermezzo, het nationaal volkslied. Na het oprollen van vlag en wimpel was het dan zover..."Roots in het Park" kon van start gaan.
Na alle ellende een zomerse dag, het mag toch wel en zo komt na de middag het stadspark hier in Aarschot weer terug helemaal tot leven. Midden het groen ligt het resterende gebouw van het kapucijnenklooster maar het gebeuren speelt zich af recht tegenover het gebouw op de kiosk. Het huidige stadspark van Aarschot is ontstaan door de samenvoeging van het voormalige kapucijnenklooster en het 'Drossaerde', oorspronkelijk het kasteel van de heren van Aarschot, later de officiële residentie van de drossaard van het Land van Aarschot. Vandaag heerst dus "drossaard Kurt" als "MC" over het park.
Un mariage musique tussen gitaar, drums, accordeon, slide en banjo en dus zal ook Dirk van "Art & Roots in the Woods" wel aanwezig zijn. Dit nog steeds nieuwbakken event vindt plaats op het eerste weekend van september in het "Meetshovenbos" in dit zelfde Aarschot. Misterieus, muzikaal en kunst minded,...en met uiteraard ook een banjo :-)
De aftrap wordt vandaag gegeven door "Braca" en daarmee bevinden we ons in het vakje "Power Folk". Met roots in Nijlen bestaat dit duo uit de broers Lander en Seppe Dankers. In 2015 begon Lander aan een soloproject, maar zoals verwacht voegde Seppe zich er al snel bij, wat leidde tot Braca.
Mede door de inbreng van een gans instrumentarium en de doordringende grooves van een accordeon staat folk centraal bij de muziek van deze "Braca" bro's en dus zetten ze aan met de toepasselijke titel "All For Nothing". Helaas zijn deze musketiers maar met z'n tweetjes maar kunnen we toch best genieten van "What Your Reap" een mix tussen folk en Hongaarse polka.
Lander en Seppe zijn volkomen op elkaar ingesteld en zo kan een ondertussen vol gelopen park genieten van nummers als "Come To Go", "Broken Words" en "For The Kind". Ging er soms iets verloren bij deze "Braca" dan moest er met een beschuldigende vinger gewezen worden richting zomerse dag en het geroezemoes van de talrijke aanwezigen die wat blij waren met dit stukje vrijheid.
Na wat folk tijd voor "de" blues. Met "Gutbucket" kwam Remco Van Damme ons in 2020 te verrassen door het brengen van verfrissende en zijn recht voor de raap blues. Ergens niet verwonderlijk want Remco is ook de man achter "Black Label" die hiermee dan weer het duistere verleden van Robert Johnson muzikaal uit de doeken komt te doen. Vandaag tekende Remco geen contract met de duivel maar gewoon met Kurt De Bont en de "Zomer van Aarschot".
Remko is hoofdzakelijk gewapend met National Steel, Gibson-gitaar en de neckrack maar in de eerste plaats ook omringd door een krachtige ritmesectie bestaande uit Michael Trompeneers op drums en Rik Lenaerts aan de contrabas. Ze brengen blues om naar te luisteren en om van te genieten en zo ook een openbaring voor de niet-blues adepten.
Knappe melodieën zoals in ‘Whisky On My Mind’ of ‘Mississippi’, ondersteund door toch wel een imponerende ritmesectie. De nummers zijn meestal van de hand van Remco maar hebben zo iets van je ne sais pas. Nummers die ondanks het originals zijn toch ook bekend in de oren komen te liggen. Zo is er "Smokestack Blues"’ met een knipoog naar de grote Howlin Wolf en "Stones & Gravel". Een hoog Delta blues gehalte met songs als "Long Gone" en "Long Black Hair" of het nu op slide of met lapsteel wordt gebracht. Met "Heart In Mississippi Boogie" voelen we ons wel degelijk in het hart van de Mississippi. Als bisser kregen we nog een protie slide 'n roll maar was het helaas ook tijd voor de change-over.
Michiel D'Haeze brengt vervolgens met z’n akoestische instrument een ode aan z’n eerste muzikale liefde: country, bluegrass en blues van begin vorige eeuw ons herrinerend aan legenden als Doc Watson, Merle Travis en Mississippy Fred McDowell.
Al fingerpickend en voorzien van een soulvolle stem passeren zowel traditionals als covers de revue, aangevuld met enkele eigen originals. Het is niet altijd makkelijk om solo een gans park in de ban te houden maar deze Michiel kon het wel. Met heerlijke country blues soms overgaand in een potje psychedelisch meesterschap op zijn sixstring was de meerderheid toch wel onder de indruk van deze oerdegelijke en Vlaamse singer-songwriter.
Helaas zitten we al aan de derde band van deze "Roots in het Park". Nog steed goed gemutst is het nu de beurt aan "David Ronaldo & The Dice" die hier hun gloednieuw album "Shoot Them With Words" komen voorstellen. Dit gezelschap bestaat uit David Ronaldo, Charly Verbinnen, Tim Van Passel, Marco Epis en Dirk Lekenne en hun roots bevindt zich in en rond "Leive". Het album werd ingeblikt in Kerkom-City en meer bepaald in "Studio Fandango". De soundcheck verliep gesmeerd en zo werd het enkel nog wachten tot de koekoeksklok half zeven sloeg. Koekoek :-)
Nog recent trokken we met een busje naar Katelijne, niet voor Benjamin en Louis te ontmoeten maar voor een concert in "Cafe Roosendael" van deze "David Ronaldo & The Dice". Op 8 augustus passeren ze langs de kassa bij onze vrienden van "be-MINE Blues" in het CC Muze te Zolder. We moeten stilaan gaan oppassen of ze denken nog dat we ze aan het stalken zijn :-).
Hun setlist bestaat uit een mix van covers en nieuwe originals waarbij dank zij het album "Shoot Them With Words" de weegschaal richting eigen nummers komt over te hellen. "Net als op het album is "Free" de aanzet voor hun set. Wel semi-akoestisch te verstaan maar dan maakt de muziek van deze "David Ronaldo & The Dice" bij momenten nog pakkender. De congas en andere percussie van Mario geven sommige nummers een extra tintje en lijkt het bij momenten wel op Latin blues.
Nummers als "Citizen of the World" uit hun vorig album, het beklijvende "Midnight Sun" of het misschien wel autobiografische "Gunslinger" maken dat de focus in het park volledig tot hen is gericht. Zelfs het altijd nog ontroerende "The Times They Haven't Change At All" van streekgenoot P.Van Sant (1959-2018) komt glashelder binnen. Nog wat rockin' blues met "Substance Boogie" en nog een encore is het minste wat we kunnen vragen van David Ronaldo en de zijnen. Met deze bisser belanden we dan bij eentje van de club van "27" en galmt "Voodoo Child" van Jimi Hendrix doorheen het park.
We zijn zo stilaan gekomen aan de afsluiter van deze zomerse editie van "Roots in het Park". Een editie waarmee we alle wrange nasmaak van de afgelopen periode kunnen wegspoelen en ons weer kunnen beginnen richten op het normale leven. De goesting is er de rest zal wel volgen...Nog één band te gaan en nog steeds staan wachtende aan de ingang tot er een plaatsje vrijkomt.
We hadden er al een tijdje niet meer van gehoord van "The Freeborn Brothers". Niet dat ze niet meer welkom waren ten huize van Kurt maar Corona besliste daar anders over. "The Freeborn Brothers" bestaat al sinds 2013. Gedurende deze tijd speelden ze meer dan 400 concerten in heel Europa waarvan er een hele lijst hier in en rond "Osschot". Verwonderlijk dat ze nog niet eens "de sleutel" van de stad hebben gekregen. Deze bro's bestaan uit Nicodemus Soszyński, Mateusz Pleśniak, Krzysiek Pasieka, Arek Hawro en Krzysztof Rakoczy en kunnen zonder blozen soms als vijf ongeleide projectielen worden bestempeld. Van duo over rockabilly band tot een theatraal gezelschap, zoals we hun laatste concert kunnen herrinneren. Eén ding staat vast, ze staan garant voor een grote dosis interactie met het publiek.
Sinds de toevoeging van een blazers sectie komen deze "Freeborn Brothers" veel volwassener en meer muzikaler over dan ervoor. Wanneer Mateusz Plesniak en zijn met slavisch getinte klanken op accordeon aan bod komt is het luisteren geblazen, maar vooral ook begrijpen. In eerste instantie leek het of we hier een psychedelische polka krijgen maar alles stond in het teken van de opbouw naar hun laatste project "Astral Trails".
Nummers als "I See It In Your Eyes", "Down to Hell" en "Road Ends on Forever" konden we nog verstaan zolang er geen Pools zang tussenkwam want dan kon het evengoed "Vrolijke Vrienden" zijn geweest van Nonkel BoB. "Szczęśliwi Przyjaciele" aka vrolijke vrienden waren het dus niet, of toch wel want hun soms met Ska doordrenkte rifjes werkten meer dan aanstekelijk. In die mate dat het zelfs onnoemelijk plezant leek te worden en we in onze fantasie lieten meeslepen met nummers die vergelijkbaar waren met "Hava Nagila". In de beleving van every song has his story liep dit Poolse spektakel op zijn einde. Toch straffe kruiden in Polen maar het was Fun!
Voor de muziekliefhebbers werd het meer dan een aangename zonnige namiddag hier in Aarschot. Zelfs de dieren lieten het niet aan hun hartje komen, zo was er zelfs een trio "Atalantas" bij wie de pret niet op kon en steevast kwamen verbroederen met de aanwezigen...
Voilà en zo zit onze nationale feestdag er voor dit jaar weer op. Een meer dan aangename familie namiddag hier in het park onder de noemer van "De Zomer van Aarschot". Dat de "Freeborn Brothers" nog niet "de" sleutel hebben mogen ontvangen, akkoord, maar dan kunnen ze hem toch daarom wel overhandigen aan de rootskoning van 't stad Kurt De Bont. Wij nemen afscheid van een meer dan geslaagde editie van "Roots in het Park"...In het naar huis gaan passeerde ik nog een "Zomerbar" en zag ik zo hoe Remko van "Gutbucket" terug was getransformeerd als "Black Label".
hiese daase die van Gevarenwinkel